Το έλαιο λουλουδιών λεβάντας είναι ονομασία τουΕθνική Φόρμουλακαι τοΒρετανική Φαρμακοποιία . Όπως όλα τα αιθέρια έλαια, δεν είναι αγνόχημική ένωση ; είναι ένα πολύπλοκο μείγμα φυσικώνφυτοχημικά, συμπεριλαμβανομένουλιναλοόληκαιοξικός λιναλυλεστέρας.

Το λάδι λεβάντας Κασμίρ είναι διάσημο για την παραγωγή του από λεβάντα στους πρόποδες των Ιμαλαΐων. Από το 2011, ο μεγαλύτερος παραγωγός λαδιού λεβάντας στον κόσμο είναιΒουλγαρία.

Θεραπευτικές χρήσεις

Το έλαιο λεβάντας, το οποίο χρησιμοποιείται από καιρό στην παραγωγή αρωμάτων, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στην αρωματοθεραπεία. Το άρωμα έχει μια ηρεμιστική δράση που μπορεί να βοηθήσει στη χαλάρωση και στη μείωση του άγχους και του στρες^.Χαλαρώστεκάψουλες που περιέχουν έλαιο λεβάντας με υψηλή ποσότητα λιναλοόλης και οξικού λιναυλίου, που ονομάζονταιSilexanαπό τον κατασκευαστή, έχουν εγκριθεί ως αγχολυτικό στη Γερμανία. Η έγκριση βασίζεται σε ένα εύρημα ότι οι κάψουλες είναι συγκρίσιμες σε ισχύ με χαμηλής δόσης λοραζεπάμη.

Χρήση στην εναλλακτική ιατρική

Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της εναλλακτικής ιατρικής, το έλαιο λεβάντας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντισηπτικό και αναλγητικό για να εφαρμοστεί σε ελαφρά εγκαύματα και τσιμπήματα εντόμων και τσιμπήματα.

Λέγεται επίσης ότι θεραπεύει μια ποικιλία κοινών παθήσεων, όπως το ηλιακό έγκαυμα και η ηλίαση. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε μείγματα λαδιών μασάζ, τα οποία μπορεί να είναι αποτελεσματικά στην ανακούφιση του πόνου των αρθρώσεων και των μυών, ή σε μείγματα τριψίματος στο στήθος για την ανακούφιση από ασθματικό και βρογχικό σπασμό. Λέγεται επίσης ότι θεραπεύει τις ψείρες της κεφαλής όταν χρησιμοποιείται σε μείγμα ξεβγάλματος μαλλιών ή σε μια λεπτή χτένα για την εξάλειψη των κόνιδων. Μια μελέτη προτείνει την εφαρμογή αιθέριου ελαίου λεβάντας αντί ιωδίου ποβιδόνης για τη φροντίδα του τραύματος της επισιοτομίας.

In vitro, το έλαιο λεβάντας είναι κυτταροτοξικό καθώς και φωτοευαισθητοποιητικό. Μια μελέτη έδειξε ότι το έλαιο λεβάντας είναι κυτταροτοξικό για τα κύτταρα του ανθρώπινου δέρματοςin vitro (ενδοθηλιακά κύτταρα και ινοβλάστες) σε συγκέντρωση 0,25%. Η λιναλοόλη, ένα συστατικό του ελαίου λεβάντας, αντανακλούσε τη δραστηριότητα του πλήρους ελαίου, υποδεικνύοντας ότι η λιναλοόλη μπορεί να είναι το ενεργό συστατικό του ελαίου λεβάντας. Το αποτέλεσμα άλλης μελέτης έδειξε ότι τα υδατικά εκχυλίσματα μείωσαν τον μιτωτικό δείκτη, αλλά προκάλεσαν χρωμοσωμικές ανωμαλίες και μιτωτικές εκτροπές σε σύγκριση με τον έλεγχο, σημαντικά. Τα υδατικά εκχυλίσματα προκάλεσαν σπασίματα, κολλητικότητα, αποκλίσεις πόλων και μικροπυρήνες. Επιπλέον, αυτές οι επιδράσεις σχετίζονταν με τις συγκεντρώσεις εκχυλίσματος.

Ωστόσο, σύμφωνα με μια μελέτη του 2005 «αν και πρόσφατα αναφέρθηκε ότι το έλαιο λεβάντας και το κύριο συστατικό του ο οξικός λιναλυλεστέρας είναι τοξικά για τα κύτταρα του ανθρώπινου δέρματος in vitro, η δερματίτιδα εξ επαφής με λάδι λεβάντας φαίνεται να εμφανίζεται σε πολύ χαμηλή συχνότητα. Η σχέση αυτής της in vitro τοξικότητας με τη δερματολογική εφαρμογή των ελαίων Lavandula παραμένει ασαφής.»

Όσον αφορά τη φωτοτοξικότητα, μια ερευνητική έκθεση του 2007 από Ευρωπαίους ερευνητές ανέφερε ότι, «Το έλαιο λεβάντας και το λάδι σανταλόξυλου δεν προκάλεσαν φωτοαιμόλυση στο σύστημα δοκιμών μας. Ωστόσο, έχουν δημοσιευθεί μερικές αναφορές για αντιδράσεις φωτοευαισθησίας λόγω αυτών των ουσιών, π.χ. ένας ασθενής με επίμονη αντίδραση στο φως και θετικό τεστ φωτο-μπαλώματος σε λάδι σανταλόξυλου».