Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τα συλλεγμένα μικροβιακά αερολύματα παραμένουν στην επιφάνεια του φίλτρου, δεν θα μπορούσε να παραβλεφθεί κάποια πιθανότητα ακόλουθης αποκόλλησης και εκ νέου αερολύματός τους πίσω στον φορέα αερίου. Τα σωματίδια που έχουν υποστεί εκ νέου αεροζόλ θα μπορούσαν να είναι ακόμα ζωντανά προκαλώντας σημαντικούς κινδύνους για τους κατοίκους και το περιβάλλον. Αυτό το ζήτημα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με την προσθήκη απολυμαντικών παραγόντων στο φορέα αερίου ή με την πραγματοποίηση ορισμένων διαδικασιών αδρανοποίησης απευθείας στην επιφάνεια του φίλτρου, καθιστώντας τα μικροβιακά σωματίδια ανενεργά σε περιπτώσεις πιθανής εκ νέου αερόλυσης.

Υπάρχουν κάποιες διαθέσιμες τεχνολογικές προσεγγίσεις για μικροβιακή απολύμανση. Περιλαμβάνουν φωτοκαταλυτική αποσύνθεση μικροβίων σε επιφάνεια οξειδίου του τιτανίου που ακτινοβολείται από υπεριώδη ακτινοβολία (UV; Vohra et al. 2006; Grinshpun et al. 2007), θερμική αποσύνθεση με βάση την υπέρυθρη (IR) ακτινοβολία (Damit et al. 2011), χρησιμοποιώντας χημικές ουσίες που εγχέονται απευθείας στον αερομεταφορέα ή εφαρμόζεται στην επιφάνεια του φίλτρου (Pyankov et al. 2008; Huang et al. 2010) και άλλοι. Μεταξύ της ποικιλίας των διαφόρων απολυμαντικών, ορισμένα φυσικά έλαια φαίνονται πολλά υποσχόμενα λόγω χαμηλής ή μη τοξικής φύσης, ειδικά σε αραιωμένη μορφή (Carson et al. 2006). Κατά την τελευταία δεκαετία, μια ποικιλία αιθέριων ελαίων από φυτά έχουν ελεγχθεί για την αξιολόγηση της αντιμικροβιακής τους δράσης (Reichling et al. 2009).

Η πιθανή χρήση ελαίων, όπως το έλαιο δέντρου τσαγιού (TTO) και το έλαιο ευκαλύπτου (EUO), ως απολυμαντικά φάνηκε ξεκάθαρα σε πρόσφατες in vitro μελέτες σχετικά με αντιβακτηριακά (Wilkinson and Cavanagh 2005; Carson et al. 2006; Salari et al. 2006 Hayley and Palombo 2009), αντιμυκητιακές (Hammer et al. 2000; Oliva et al. 2003) και αντιικές δραστηριότητες (Schnitzler et al. 2001; Cermelli et al. 2008; Garozzo et al. 2011). Επιπρόσθετα, αποδείχθηκε ότι τα αιθέρια έλαια είναι ετερογενή μείγματα, με σημαντική ποικιλία συστατικών από παρτίδα σε παρτίδα, ανάλογα με τις συνθήκες ανάπτυξης στις φυτείες (Kawakami et al. 1990· Moudachiro et al. 1999). Η αντιμικροβιακή δράση του TTO αποδίδεται κυρίως στην τερπινεν-4-όλη (35–45%) και στην 1,8-κινεόλη (1–6%). Ωστόσο, άλλα συστατικά όπως η α-τερπινεόλη, το τερπινολένιο και το α- και γ-τερπινένιο είναι επίσης συχνά παρόντα και δυνητικά συμβάλλουν στη μικροβιακή απολύμανση (May et al. 2000). Το EUO από διαφορετικά είδη ευκαλύπτου περιέχει 1,8-κινεόλη, α-πινένιο και α-τερπινεόλη ως κύριες κοινές ενώσεις (Jemâa et al. 2012). Ένα φαρμακευτικά διαβαθμισμένο EUO είναι συνήθως εμπλουτισμένο έως και 70% σε συγκέντρωση 1,8-κινεόλης.

Πρόσφατα, προτείναμε μια τεχνολογία που βασίζεται στην επίστρωση ινωδών φίλτρων από την TTO και αναφέραμε τα αποτελέσματα μελετών σκοπιμότητας για την απολύμανση βακτηρίων (Pyankov et al. 2008) και μυκητιακών σπορίων (Huang et al. 2010). Σε αυτές τις μελέτες, το TTO χρησιμοποιήθηκε και ως μέσο ενίσχυσης της απόδοσης του φίλτρου και ως απολυμαντικό σε βακτηριακά και μυκητιακά αερολύματα που συλλαμβάνονταν στην επιφάνεια του φίλτρου. Λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον έντονο ενδιαφέρον για την έρευνα που σχετίζεται με τη γρίπη, η παρούσα μελέτη αποτελεί λογική συνέχεια των προηγούμενων ερευνών μας με έμφαση στην αξιολόγηση της αντιϊκής δράσης των αιθέριων ελαίων (TTO και EUO) στην αδρανοποίηση του αερομεταφερόμενου ιού της γρίπης.

Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου εάν έχετε οποιαδήποτε απαίτηση:

Email: wangxin@jxhairui.com

Τηλ: 008618879697105